آرتروز یک بیماری مزمن مزمن است که در آن غضروف مفصل به تدریج از بین می رود. با از بین رفتن غضروف ، تغییراتی در استخوان ای که غضروف را پوشش می دهد و در کپسول مفصل ایجاد می شود.
کلمه آرتروز به چه معنی است و مترادف آن چیست؟
اصطلاح آرتروز از کلمه یونانی "arthros" - مفصل و پسوند "ozis" - بیماری غیر التهابی ناشی می شود. با این حال ، این توضیحات کاملاً دقیق نیست ، زیرا با آرتروز در مفصل برخی تغییرات التهابی وجود دارد. در کشورهای انگلیسی ، "آرتروز" ما در اکثر موارد آرتریت (آرتریتیس) نامیده می شود ، یعنی بیماری التهابی مفصل (پسوند ITI) ، در حالی که ما معمولاً آرتریت خوانده می شوند ، آسیب مشترک در بیماریهای روماتیسمی ، آسیب های عفونی ، و غیره.
در مقالات علمی مدرن ، اصطلاح پوکی استخوان بیشتر یافت می شود (از کلمات یونانی "استئو" - استخوان ، "آرتروس" - مفاصل ، یعنی بیماری غیر التهابی مفصل و استخوان). و باز هم ، در کشورهای انگلیسی ، آرتروز "او استوز" ما استئوآرتریت (Ostheoarthrithis) نامیده می شود ، یعنی بیماری التهابی مفصل و استخوان.
غالباً از بیماران این سؤال را می شنویم: "در ابتدا ، آرتروز به من تشخیص داده شد ، و اکنون استئوآرتریت در حال نوشتن است. آیا واقعاً خیلی بد است؟" در حقیقت ، آرتروز و آرتروز مترادف هستند و پزشکان شما در مورد همین موضوع صحبت می کردند.
همانطور که قبلاً در همان ابتدا ذکر کردیم ، با آرتروز (پوکی استخوان) ، غضروف به تدریج از بین می رود و استخوان ها به تدریج در این فرآیند نقش دارند. با آرتروز در استخوان ، بخشی از اسکلروز (تراکم) ابتدا به دلیل از دست دادن خواص جذب شوک رخ می دهد. سپس در امتداد لبه های استخوان (اگزوستوز) وجود دارد ، که اغلب به اشتباه خوانده می شوند "سپرده های نمک" - در واقع ، با آرتروز معمولی ، نمک نمک وجود ندارد.آرتروز تغییر شکل (پوکی استخوان). در کتابهای پزشکی قدیمی ، گاهی اوقات می توانید عبارت "آرتروز ناسازگار" را پیدا کنید ، اما اکنون تقریباً هرگز مورد استفاده قرار نمی گیرد.
دلایل دقیق توسعه آرتروز برای مدت طولانی ناشناخته در نظر گرفته شد ، بنابراین نام دیگری برای این بیماری وجود دارد - آرتروز ایدیوپاتیک، یعنی آرتروز ، که به دلایل ناشناخته یا خودبخود بوجود آمد. البته ، اکنون دانشمندان دیگر آرتروز را به یک رمز و راز نمی دانند و دلایل توسعه آن شناخته شده است. اطلاعات بیشتر در مورد علل آرتروز ، در مورد آنچه آرتروز اولیه و ثانویه در زیر آمده است.
آرتروز بیشتر بر آن مفاصل تأثیر می گذارد که حداکثر بارهای را تجربه می کنند (لگن ، زانو ، مفصل مچ پا ، مفاصل دست). آرتروز مفصل لگن Coxarthrosis (از کلمه "Coxa" - Hip) ، مفصل مچ پا - کروروستئوآرتریت ("Cruuris" - پای پایین) ، زانو نامیده می شود. زاویه ("ژن" - زانو). در بیشتر موارد ، آرتروز هر دو مفاصل زانو را تحت تأثیر قرار می دهد ، در حالی که می توان یکی از مفاصل را از بین برد. در این حالت ، این تشخیص مانند یک گنارتروز دو طرفه با آسیب غالب به مفصل زانو راست (یا چپ) به نظر می رسد.
اغلب ، نه یک ، اما چندین مفاصل تحت تأثیر آرتروز قرار می گیرند ، بنابراین آنها از اصطلاح دیگری استفاده می کنند - پندوستروزاین به معنای شکست سه یا چند مفاصل است (به عنوان مثال ، دو زانو و برخی دیگر). در این حالت ، این تشخیص معمولاً به شرح زیر به نظر می رسد: پلی استئوآرتروز با آسیب غالب مفاصل زانو (یا یکی از آنها).
چرا آرتروز مفصل زانو رخ می دهد؟
آرتروز مفصل زانو متفاوت است. بسته به دلایل وقوع آن ، آرتروز اولیه و ثانویه متمایز است.
آرتروز اولیه مفصل زانو
غضروف مفصلی به طور مداوم از بین می رود و به روز می شود و به طور معمول این فرایندها متعادل هستند. با افزایش سن ، به روزرسانی غضروف کند می شود و تخریب غضروف ، که فرآیند تخریب یا دژنراسیون نامیده می شود ، شروع به غالب می کند.
فرآیند سنتز و تخریب غضروف به طور معمول متعادل است. اگر دژنراسیون غالب شود ، آرتروز مفصل زانو شروع می شود
در بیشتر موارد ، تخریب غضروف ، یعنی توسعه آرتروز ، پس از 45-50 سال رخ می دهد ، اما گاهی اوقات آرتروز می تواند در 20 سال ایجاد شود. خوشبختانه ، توسعه آرتروز در چنین سنین جوانی بسیار نادر است.
افراد مستعد آرتروز مفصل زانو تا حد بیشتر یا کمتر هستند. به عنوان یک قاعده ، اگر آرتروز رخ دهد ، فقط در سن 40-60 سالگی ، و اگر در سن 60 سالگی هیچ آرتروز وجود نداشته باشد ، به احتمال زیاد دیگر نخواهد بود ، یا بهتر بگوییم آرتروز ناچیز خواهد بود (تغییرات دژنراتیو در مفصل زانو در همه افراد سالخورده یافت می شود ، اما آنها متفاوت بیان می شوند).
توجه به این نکته حائز اهمیت است که اگر برای همه افراد مسن تر ، به عنوان مثال 60 ساله ، رادیوگرافی را می گیرید و درست می کنید ، تقریباً 90 ٪ علائم آرتروز خواهد بود ، اما همه آنها زانو را به عنوان مشکل ساز احساس نمی کنند. این امر به ویژه در مورد مردانی که غالباً آرتروز "جدی" خود را نشان نمی دهند یا باعث ناراحتی حداقل می شود صادق است.
آرتروز اولیه به صورت خودجوش اتفاق می افتد ، یعنی بدون اینکه عوامل راه اندازی شود ، بنابراین به آن ایدیوپاتیک گفته می شود ، که قبلاً در مورد آن صحبت کردیم.
بنابراین ، ما قبلاً فهمیدیم که سن یکی از اصلی ترین عواملی است که توسعه آرتروز را تعیین می کند ، زیرا فرآیندهای تخریب غضروف با افزایش سن شروع می شود. هر چهارمین فرد بالای 55 سال از آرتروز مفاصل زانو رنج می برد. اما ما همچنین خاطرنشان کردیم که با افزایش سن ، آرتروز در همه رشد نمی کند. بنابراین دلایل دیگری وجود دارد. قبل از لیست آنها ، توجه داشته باشیم که دلیل اصلی و اصلی وجود ندارد. آرتروز مفصل زانو از نظر علل ایجاد می شود ، در حالی که برخی نقش بزرگی دارند ، در حالی که برخی دیگر - کمتر.
کف. بیشتر اوقات ، زنان مفصل زانو توسط زنان رنج می برند. دلایل دقیق این امر ناشناخته است ، اما می توانید دلایل زیر را توضیح دهید. به طور متوسط ، امید به زندگی زنان از مردان بیشتر است و بر این اساس ، متوسط زن مسن تر فرآیندهای دژنراتیو را بیان می کند. علاوه بر این ، وزن بدن در زنان به طور متوسط کمی بیشتر است. اندازه استخوان در زنان از مردان کوچکتر است و همراه با وزن بالاتر بدن ، این منجر به فشار بیشتر در مفصل زانو می شود و بر این اساس ، تخریب مکانیکی شدیدتر غضروف. در اکثر موارد قریب به اتفاق در زنان ، آرتروز پس از قطع قاعدگی ظاهر می شود و احتمالاً کمبود استروژن ها ، پیشرفت آرتروز را تعیین می کند. توجه داشته باشید که تلاش برای درمان آرتروز مفصل زانو در زنان پس از یائسگی توسط استروژن ها ، البته انجام شده است ، اما تاکنون آنها ناموفق هستند.
وزن البته هرچه وزن بدن بزرگتر باشد ، بار باید به مفاصل زانو ما منتقل شود. علاوه بر این ، اضافه وزن فعالیت بدنی را کاهش می دهد و منجر به ضعف عضلات لگن می شود. برای یک سنتز فعال تر از غضروف ، حرکات (بدون فشار بیش از حد) لازم است و با یک سبک زندگی بی تحرک ، فرآیندهای کارتریج غضروف شروع می شود. ماهیچه های لگن تثبیت کننده مهمی از مفصل زانو هستند و با ضعف این عضلات ، حرکت در مفصل زانو رنگ تر می شود و این باعث تسریع در تخریب غضروف می شود. به طور کلی ، این فرایندها را می توان به عنوان یک دایره شرور توصیف کرد: هرچه وزن بدن بزرگتر باشد ، مفصل زانو سریعتر از بین می رود ، درد بیشتر می شود ، حرکت آن دشوارتر است که دوباره به وزن اضافی بدن منجر می شود.
دایره شرور چاقی و آرتروز مفصل زانو
از طرف دیگر ، فقط آرتروز مفصل زانو فقط در بین افراد کامل ایجاد می شود - کسانی که چاقی ندارند نیز می توانند از آرتروز رنج ببرند. باز هم ، این به این دلیل است که آرتروز هیچ دلیلی ندارد.
وراثت مدتهاست که متوجه شده است که آرتروز مفاصل زانو یک بیماری "خانواده" است. اگر آرتروز یا والدین خود دارید ، متأسفانه احتمال این بیماری با شما زیاد است. دانشمندان بسیاری از ویژگی های ژن را کشف کرده اند که به عنوان مثال ، ویژگی های فردی ساختار کارتریج اصلی غضروف - کلاژن ، اما متأسفانه ، تاکنون این اکتشافات از اهمیت عملی برخوردار نیستند ، زیرا ما نمی توانیم بر پیشگیری یا درمان آرتروز تأثیر بگذاریم. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد وراثت آرتروز در امتداد خط زن منتقل می شود ، که تا حدودی گرایش بزرگ آنها به این بیماری را توضیح می دهد.
آرتروز اولیه مفصل زانو فقط به یک دلیل رخ نمی دهد ، بلکه فقط با کلیت آنها است. در عین حال ، آرتروز مفصل زانو تقریباً در همه افراد بالای 60 سال به یک درجه یا دیگری است ، اما شدت آرتروز بسیار متفاوت است ، و همیشه آرتروز موجود در رادیوگرافی خود تجلی می یابد. در حقیقت ، این حتی دشوارتر است: هیچ دردی در مفصل زانو در یک فرد مسن یا علاوه بر این ، در سن 40-60 سال با تغییر در ویژگی رادیوگرافی آرتروز همراه خواهد بود.
به عنوان مثال ، دانشمندان دریافتند که 76 ٪ از افراد مسن با شکایت درد در زانو روی رادیوگرافی که آرتروز پیدا شده است. یعنی هیچ دردی در مفصل زانو در یک فرد مسن لزوماً آرتروز مفصل زانو است.در عین حال ، در بین همه افراد مسن مبتلا به آرتروز مفاصل زانو موجود در رادیوگرافی ، تنها 81 ٪ در مورد درد شکایت می کنند. یعنی همیشه آرتروز موجود صدمه دیده است.
به طور دقیق ، هیچ ارتباط واجب از شدت درد با شدت آرتروز مفصل زانو در رادیوگرافی وجود ندارد. این اتفاق می افتد که تغییرات در رادیوگرافی کاملاً ناچیز است ، و درد قوی است و این اتفاق دیگر رخ می دهد: مفصل در رادیوگرافی کاملاً از بین می رود و یک شخص می تواند دوچرخه سوار شود ، در یوگا شرکت کند ، به عنوان یک مالاروس کار کند و مواردی از این دست تقریباً هر روز ملاقات می کنیم.
بیشتر اوقات ، آرتروز مفصل زانو با بخش داخلی (داخلی) آغاز می شود.
رادیوگرافی مفصل زانو تحت تأثیر آرتروز از داخل. فلش آبی قسمت بیرونی مفصل و نارنجی - قسمت داخلی مفصل را مشخص کرد. توجه داشته باشید که فاصله بین استخوان ها از داخل چقدر است: غضروف در رادیوگرافی قابل مشاهده نیست و این شکاف به معنی غضروف است. در این حالت ، عملا غضروف در قسمت داخلی مفصل زانو باقی مانده و استخوان در حال حاضر روی استخوان مالیده شده است.
با سایش تدریجی غضروف از داخل مفصل زانو ، پا شروع به خم شدن می کند. از آنجا که آرتروز اغلب بر هر دو مفاصل زانو تأثیر می گذارد ، یعنی دو طرفه است ، هر دو پا شروع به پیچاندن می کنند و تغییر شکل پا شکل O شکل رخ می دهد (تغییر شکل واریان).
کمتر (تقریباً در 10 ٪ موارد) ، قسمت های خارجی مفصل تحت تأثیر آرتروز قرار می گیرند و در این حالت تغییر شکل X شکل (Valgus) آغاز می شود.
البته با انحنای ، بار در انواع تغییر شکل داخلی (با O شکل) یا خارجی (با X شکل) حتی بیشتر افزایش می یابد ، و آرتروز سریعتر و غیرقابل برگشت ایجاد می شود.
آرتروز نه تنها می تواند در قسمت داخلی یا خارجی ، بلکه بین فنجان زانو (پاتلا) و خزنده بین فمور نیز آغاز شود. این گزینه آرتروز پاتلو-فومورال نامیده می شود و به دلیل یک قاعده ، به دلیل یک قاعده رخ می دهد شیب ، سابقه یک الگوی ، سندرم فشار خون جانبی جانبی که یک مقاله جداگانه در وب سایت ما یا بعد از آن اختصاص داده شده است شکستگی های پاتلا ، که می توانید در یک مقاله جداگانه در مورد آن نیز بخوانید.
آرتروز ثانویه مفصل زانو
آرتروز مفصل زانو نیز به دلیل دلایل خاص می تواند ایجاد شود ، در این حالت آرتروز ثانویه نامیده می شود. اکنون ما به طور خلاصه در مورد گزینه های آرتروز ثانویه صحبت خواهیم کرد.
آرتروز پس از تروماتیک مفصل زانو. البته صدمات مفصل زانو ، مفصلی از سلامتی را اضافه نمی کند و تقریباً همه آنها ، به یک روش یا روش دیگر ، خطر آرتروز را افزایش می دهند.
یکی از شایع ترین صدمات مفصل زانو ، پارگی منیسکی است که به یک مقاله جداگانه در وب سایت ما اختصاص داده شده است. متأسفانه ، هر شخصی که دارای شکاف منیسک است ، تا به حال احتمال ابتلا به آرتروز را تاکنون داشته است. اگر منیسک داخلی (داخلی) آسیب دیده باشد ، آرتروز در قسمت داخلی مفصل زانو ایجاد می شود. و بر این اساس ، اگر منیسک خارجی ترکیده باشد ، آرتروز در مفصل بیرونی مفصل ایجاد می شود. توجه داشته باشید که پارگی منیسک همیشه لزوماً منجر به آرتروز نمی شود ، احتمال رشد اوئول های آن. البته هرچه منیسک بیشتر آسیب دیده باشد ، خطر آرتروز نیز بیشتر می شود.
دلیل دیگر ایجاد آرتروز مفصل زانو ، پارگی رباط ها است ، به عنوان مثال ، پارگی رباط صلیبی جلو. در نتیجه پارگی رباط در مفصل ، ممکن است بی ثباتی ظاهر شود ، که البته منجر به آسیب به غضروف و ایجاد آرتروز خواهد شد. به طور طبیعی ، آسیب غضروف به میزان بی ثباتی بستگی دارد ، که می تواند متفاوت باشد.
یک آسیب بسیار سنگین تر به مفصل زانو ، شکستگی استخوان درشت نی استخوان درشت نی یا شکستگی کاپشن های استخوان ران است اگر خط شکستگی وارد سطح مفصلی شود ، چنین شکستگی داخل حزبی نامیده می شود. تقریباً هر شکستگی داخل حوزه ای با جابجایی قطعات همراه است و بنابراین شکل سطح مفصلی تغییر می کند. گامی که به عنوان یک نتیجه از تغییر ظاهر می شود ، به ناچار منجر به تخریب تدریجی غضروف و ظاهر آرتروز می شود. البته هرچه شکستگی سنگین تر باشد ، هرچه شکستگی داخل حزبی قطعات بزرگتر باشد ، غضروف بیشتر آسیب می بیند و خطر آرتروز بیشتر می شود. پس از شکستگی های سنگین چند خاردار از همسایگان تیبیال ، آرتروز تقریباً در 100 ٪ موارد حتی با وجود جراحی استئوسنتز کاملاً انجام شده (از بین بردن قطعات استخوانی و چسباندن با پیچ ، صفحات و غیره) ایجاد می شود.